Porqué o ser é, porque non pode non ser, e cando é está en potencialidade de pasar a ser outra cousa. E á súa vez o ser está composto e ordéase. O ser isto, o ser aquilo...en definitiva, temario sumamente interesante si no fuera porque toca comérselo de un bocado sin aperitivos previos y devolverlo a si hábitat natural, la hoja en blanco. Pero me quejo un poco de vicio, pocas cosas me gustan tanto este año como la filosofía, es increíble.
Espero, pronto, poder estar más escribiendo por aquí porque echo de menos eso de tener tiempo para sentimentalismos de barato, urgar un poco en mis trasfondos y elevar más mi ego de auto-compasiva.
Lecturas en proceso: Hamlet y Madame Bobary
Películas pendientes: las clases de Literatura Universal se convierten
en charlas sobre la historia del cine, demasiados títulos por ver. ¿Alguna recomendación más?
No hay comentarios:
Publicar un comentario